υφιστώ

-άω, Α

μτγν. τ. τού ὑφίστημι*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού ρ. ὑφίστημι, κατά τα συνηρημένα σε -ῶ / -άω (πρβλ. παριστῶ: παρίστημι)].